انواع برند حقیقی و حقوقی
در ایران، دو نوع برند وجود دارد:
برند حقیقی و برند حقوقی.
برند حقیقی به نام شخص حقیقی (انسان) ثبت میشود و متعلق به او است.
در مقابل، برند حقوقی به نام شخص حقوقی (مانند شرکت، موسسه، انجمن و …) ثبت میشود و متعلق به آن شخص حقوقی است.
تفاوتهای اصلی بین برند حقیقی و حقوقی عبارتند از:
مالک:
مالک برند حقیقی، یک شخص حقیقی (انسان) است. مالک برند حقوقی، یک شخص حقوقی (مانند شرکت، موسسه، انجمن و …) است.
نحوه ثبت:
برند حقیقی توسط شخص حقیقی و در اداره ثبت اسناد و املاک ثبت میشود. برند حقوقی توسط شخص حقوقی و در اداره مالکیت معنوی ثبت میشود.
مدت اعتبار:
مدت اعتبار برند حقیقی 10 سال است. مدت اعتبار برند حقوقی 10 سال است و پس از انقضا قابل تمدید است.
قابل انتقال:
برند حقیقی قابل انتقال به اشخاص دیگر است. برند حقوقی نیز قابل انتقال به اشخاص دیگر است، مشروط به اینکه با موافقت اداره مالکیت معنوی باشد.
محدودیتها:
برای ثبت برند حقیقی، هیچ محدودیتی از نظر نوع فعالیت وجود ندارد. اما برای ثبت برند حقوقی، محدودیتهایی از نظر نوع فعالیت وجود دارد. به عنوان مثال، نمیتوان برای فعالیتهای غیرقانونی یا مغایر با شرع و نظم عمومی برند ثبت کرد.
مزایای برند حقیقی:
ثبت آسان:
ثبت برند حقیقی آسانتر از ثبت برند حقوقی است.
هزینه کمتر:
هزینه ثبت برند حقیقی کمتر از هزینه ثبت برند حقوقی است.
محدودیت کمتر:
برای ثبت برند حقیقی، محدودیتهای کمتری نسبت به برند حقوقی وجود دارد.
معایب برند حقیقی:
وابستگی به شخص:
برند حقیقی به شخص حقیقی وابسته است و در صورت فوت یا محجور شدن او، ممکن است از بین برود.
اعتبار کمتر:
برند حقیقی به اندازه برند حقوقی اعتبار ندارد.
محدودیت در استفاده:
برند حقیقی فقط میتواند برای فعالیتهای شخص حقیقی استفاده شود.
مزایای برند حقوقی:
اعتبار بیشتر:
برند حقوقی به دلیل اینکه به نام یک شخص حقوقی ثبت میشود، اعتبار بیشتری دارد.
قابلیت انتقال:
برند حقوقی قابل انتقال به اشخاص دیگر است.
محدودیت کمتر در استفاده:
برند حقوقی میتواند برای فعالیتهای مختلف یک شخص حقوقی استفاده شود.
معایب برند حقوقی:
بدون دیدگاه